Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

Ένα ταξίδι κι αυτό: το ξεκαθάρισμα στην υπόγεια αποθήκη του σπιτιού μου!
Ένα μεγάαααλο ταξίδι στο παρελθόν. Αναμνήσεις πολλές, εργασίες, σημειώσεις από καθηγητές στο Paris X- Nanterre ή του Μεσιέ Claval για την Αρχιτεκτονική κήπων στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales. Ντοσιέ από Σεμινάρια, Συνέδρια, ανάμεσα σε πολλά άλλα... Κι ανάμεσα σ' αυτά, ένα σημειωματάκι του μπαμπά, δεν ξέρω καν από πότε -πάντως τουλάχιστον 16 χρόνια πριν, αφού έφυγε το 1995- στην πίσω άσπρη σελίδα από ένα διαφημιστικό φυλλάδιο ενός Πρακτορείου Ταξιδίων.
Και, το σημείωμα, σκονισμένο, κιτρινισμένο, γδαρμένο και σκισμένο κάπου, έγραφε:
"Με τις καλύτερες ευχές μας,
καλή επιτυχία,
καλό ταξείδι,
υγεία, εργασία και ότι
άλο ποθής.
Πάντα θα είσαι στη
σκέψη μας.
Η μανούλα σου θα πάη
να ανάψει ένα καιράκι
υπέρ, υγείας, και ευτυχίας

Φιλάκια πολλά
ο πατέρας σου, η μανούλα σου

+ πάρε αυτά τα πισκοτάκια
για πρωϊνό."

Άχ! πατερούλη μου, πόσο με νοιαζόσουν! Σίγουρα κάπου θα ταξίδευα πάλι -ως συνήθως-, σίγουρα δεν θα 'χα τον καιρό να σας χαιρετήσω, γιατί και πριν και μετά ... μάλλον κάπου θα έλειπα, τόσο βιαστική πάντα κι ακριβοθώρητη σας ήμουν! ... ;
ΆΧ! ΠΑΤΕΡΟΎΛΗ ΜΟΥ, πόσο πολύ θα 'θελα να είχα ΤΟΤΕ συγκινηθεί όσο είμαι τώρα συγκινημένη απ' το γραμματάκι σου αυτό! Αλλά, τώρα λείπεις και ... πολύ μου λείπεις. Τότε, αν μπορούσα να είχα νιώσει αυτό το τωρινό συναίσθημα, θα έτρεχα να σε βρω, να σ' αγκαλιάσω, να σ' ευχαριστήσω, αναγνωρίζοντας το ενδιαφέρον και το νιάξιμό σας, εσένα και της μαμάς...
Έχουμε ανθρώπους δίπλα μας, είναι οι δικοί μας άνθρωποι στη ζωή και δεν αντιλαμβανόμαστε πόσο ακριβοί μάς είναι, ... απλώς υπάρχουν. Αυτά τα "πισκοτάκια" του μπαμπά άραγε τα έφαγα τότε, απολαμβάνοντας ολόκληρη τη νοστιμιά τους, τη γεμάτη μ' αυτήν την μπαμπακουλίστικη τρυφεράδα;;;
... Ένα ταξίδι είναι κι αυτό, σαν όλα τ' άλλα, αλλά αρκετά οδυνηρό για να τ' αντέξω να το φέρω επιτυχώς εις πέρας. Θα καταφέρω να πετάξω την πραγματική σαβούρα που μάζευα τόσα χρόνια στην αποθήκη και να κρατήσω κάποια τέτοια διαμαντάκια, όπως αυτό του μπαμπά;
Ναι, αυτό ακριβώς το σημείωμα είναι που θα μου δίνει δύναμη, θα με βοηθά να συνεχίσω μέχρι τέλους!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου